متن آهنگ گره گم از سیاوش قمیشی

با هر که سخن گفتم در خود گره ای گم بود
چون کرم شبان تابان می تابی و می تابم

بر هر که نظر کردم گریان و پریشان بود
چون ابر سبک باران می باری و می بارم

من درد محبت را هرگز به تو نسپردم
این عقده ی دیرین را می دانی و می دانم

بر مرثیه ام بنگر نقش رخ خود بینی
این قصه ی دیرین را میخوانی و میخوانم