متن آهنگ آواره از سیاوش قمیشی

سفرها رفتم و اما دلم راضی نشد هرگز
پاهام می رفتن این راه و دلم راضی نشد هرگز

نشد قانع که تنهایی تو کنج غصه می سوزه
می ره آروم یه گوشه می مونه تا که می پوسه

دلم موند و حواسم رفت پی این راه طولانی
همش غرقِ خودم بودم تو این دریای طوفانی

منو می برد تنهایی دلم هی دورتر می شد
همه دلتنگیام انگار فقط هی بیشتر می شد

دلم موند و خودم پوسید ته مرداب دلتنگی
همش حبسِ خودم بودم یه چهار دیواری سنگی

یه زندونی یه آواره که تقدیرش خیابونه
یه چشم انداز تلخی که تا می بینی زمستونه