متن آهنگ گل های پونه از سیاوش قمیشی

صدای خش خش برگ های خزونی روی گوشم ناله میکرد
آسمون بغض شو تو پرده ابرای سياهش پاره میکرد

رعد و برق نگاه شهر و با صداش خواب زده میکرد
زمين از اين همه سنگينی بار به روی شونش گله ميکرد

همچنان پاي پياده فارغ از صدای خشم آسمونی
بی خيال از ناله ها و گله های برگ های سبز خزونی

جاده های بی کسی رو گم می کردم آروم آروم
تن غربتو ميشستم زير قطره های بارون

من به ياد عطر بارون زده ی گلای پونه
می کشيدم پای خستمو تو جاده به هوای بوی خونه

وقتی که صدای خونه منو تا آخر جاده میکشونه
اين سرابه توی جاده که چشامو می پوشونه