متن آهنگ اتاق من از گوگوش

به سفرهای درازی رفتم تا شب خستگی تاج محل
تا شب ساکت شیوا رفتم سفره شام پر از نان غزل
هیچ کجا عزیز تر از وطن نبود هیچ اتاقی سایه گاه من نبود

شهر ونیز چه تماشایی بود کشتی دزدای دریایی بود
شب رم با همه اسقف هاش شب چشمه های تنهایی بود
هیچ کجا عزیز تر از وطن نبود هیچ اتاقی سایه گاه من نبود

موزه مادام توسو خالی بود جای چهره های پوشالی بود
رقص مه با اتوبوس های سرخ رقص دار و طرح یک قالی بود
هیچ کجا عزیز تر از وطن نبود هیچ اتاقی سایه گاه من نبود

صبح شانلیزه مهتابی بود قصر ورسای آبی آبی بود
مثل خواب سالوادور دالی بود شهر پاریس شهر بیخوابی بود
هیچ کجا عزیز تر از وطن نبود هیچ اتاقی سایه گاه من نبود

پیش رو بانوی مشعل دار بود یک سیاه آن سو ترک بیکار بود
شهر خالی از فرشته سرد بود بر سر سرخ و سیاه آوار بود
هیچ کجا عزیز تر از وطن نبود هیچ اتاقی سایه گاه من نبود

درد من کابوس بیدردان بود من کنارم بود و چه بیجان بود
شب تنهائی بادبادکها شب آغاز و شب پایان بود
هیچ کجا عزیز تر از وطن نبود هیچ اتاقی سایه گاه من نبود