متن آهنگ آینه از سوگند

شهر پر شد أ صدام أ صدات دم خور شو تو نگام با چشات
به برق توش خیره شو پلک ول نیمه شل
استرس زیر شوک مخ چت میشه صبح
دو تا عوضی تا خرخره پر مخا خسته از زر زر دور
حرفای مفتی که قرقره شد مسیرو جر بده تو
پیک ناشتا با سیگار بعدش
یه عده آشغال که ندارن ارزش
جون دادی پاشون افتادی از چشم اه
برد و باخت چه کوتاهه مرزش
أ خطای پیشونیم و اخم ابروم
بفهم این زخمایی که لخته کرد توم
یه کوه تجربه رو ساختش ازم
که رو به رویام که راستش ندم

من اینم خوب یا بد با بال پرواز زمینم آسمون پامه رو ابرا
دنبال من نیا تا نری از یاد من اینم

میره روز میشه شب بعدش هفته
هرکی داشتی بهت زده رفته
همه آدمای دورت پر زدن پیچ
به جز گذریا که خو سر زدن هیچ
تنهاییا یه جوری بستتم که آب زیرم نره و نمی پس ندم
چیل و صبحو بیداری دود و شش و میسابیم
عوضی واسه من مرضه ولی خسته ام از این بیخوابی
خواه نخواه أ تاریکی ها میری تو نور
خاطراتو میریزی تو یه جای دور
یه جایی که دیگه دستت نرسه
هیچ احدی نتونه بگه فکرت نجسه
یه عشق تو قاب داری و آرزو تو پوستر
یه جسم رو پات داری که آبروتو برده
جدول منم که حل شدنی نیست
احمق نکن باس هر کنمی ریسک
کتاب زندگیمو مو به مو ورق بزن
کوچه سادگیمو رو به روم قدم بزن
نوک قله با مداد رنگیام پنجره پشتشو به یادم بیار
به یادم بیار حقی که خوردم سهمی که بردم و زخم رو پشتم
یادم بیار که کیا کشتنم کیا پشتم بودن و حالا دشمنن

من اینم خوب یا بد با بال پرواز من اینم
دنبال من نیا تا نری از یاد من اینم

خستم کرده این مسخره بازیا
دست از مرگ تو منطق با اینا
قاضی و داور و باور لاشیو
باعث و بانیه باختن ناشیاس
ما پاییز و برگای زردیم
گوش آویز فصل های سردیم
مثل ما تو نسل های بعد نیست
ذات پاک و حرفای سنگین
تصمیم اصلی رو رسماً بگیر
تصویر قلبیمو حسرت ببین
خسته ای مث من و صدتای دیگه
پرسه توو محور فردای بی دل
نه دیگه بازی نکن پ دلو راضی نکن
جا بگیر تو شهر تن قد بکش تا حد من