متن آهنگ سرگردان از داریوش

از عذاب جاده خسته نرسیده و رسیده آهی از سر رسیدن نکشیده و کشیده
غم سرگردونیامو باتو عاشقانه گفتم اسمی که اسم شبم بود باتو صادقونه گفتم
من سرگردون ساده تو رو صادق میدونستم این برام شکسته اما تو رو عاشق میدونستم
تو تمومه طول جاده که افق برابرم بود شوق تو راه توشه ی من اسم تو همسفرم بود
من دل شیشه ای هرجا پر شکستم که شکستم زیر کوه بار غصه پر نشستم که نشستم
عشق تو از خاطرم برد که نحیفمو پیاده تو رو فریاد زدمو خون شدم تو رگ جاده
من سرگردون ساده تو رو صادق میدونستم این برام شکسته اما تو رو عاشق میدونستم

نیزه نمباد شرجی وسط دشت تابستون تازیانه های رگبار توی چله زمستون
نتونستن نتونستن کینه منو بگیرن از من خسته خسته شوق رفتن و بگیرن
حالا که رسیدم اینجا پره قصه برا گفتن پر نیاز تو برای آه کشیدن و شنفتن
تورو باخودم غریبه از غمم جدا میبینم خودم و پر از ترانه تو رو بیصدا میبینم
کی صدات و داد به مهتاب مهتاب و کی برد از اینجا اسمت و کی داد به خورشید خورشید و کی برد تو ابرا
با من رهیده از خود یک ترانه همصدا شو با من زنجیره این شب همصدا شو و رها شو
من سرگردن ساده تو رو صادق میدونستم این برام شکسته اما تو رو عاشق میدونستم