متن آهنگ پند حافظ از داریوش

این چه شوریست که در دور قمر میبینم
همه آفاق پراز فتنه و شر میبینم
هر کسی روز بهی میطلبد از ایام
علت آن است هر روز بتر میبینند
ابلهان را همه شربت ز گلاب و قند است
بوته دانان همه از خون جگر میبینم
اسب تازی شده مجروح به زیر پالان
طوق زرین همه بر گردن خر میبینم

این چه شوریست که در دور قمر میبینم
همه آفاق پر از فتنه و شر میبینم
دختران را همه در جنگ و جدل با مادر
پسران را همه بد خواه پدر میبینم
هیچ رحمی نه برادر به برادر دارد
هیچ شفقت نه پدر را به پسر میبینم
پند حافظ بشنو خواجه برو نیکی کن
که من این پند به از گنج گوهر میبینم