متن آهنگ سیصد گل سرخ از داریوش

سیصد گل سرخ یک گل نصرانی ما را ز سر بریده میترسانی ؟
ما گر ز سر بریده میترسیدیم در محفل عاشقان نمیرقصیدیم
در محفل عاشقان خوشا رقصیدن دامن زبساط عافیت بر چیدن
در دست سر بریده خود بردن در یک یک کوچه کوچه ها گردیدن
سیصد گل سرخ یک گل نصرانی ما را ز سر بریده میترسانی ؟
ما گر ز سر بریده میترسیدیم در محفل عاشقان نمیرقصیدیم
هر جا که نگاه میکنم خونین است از خون پرنده ای گلی رنگین است
در ماتم گل پرنده میموید و گل از داغ دل پرنده داغ آجین است
فانوس هزار شعله اما در باد میسوزد و سر خوش است و چین واچین است
یعنی که به اشک و مویه خود گم نکنی از عشق هر آنچه که میرسد شیرین است
سیصد گل سرخ یک گل نصرانی ما را ز سر بریده میترسانی؟
ما گر ز سر بریده میترسیدیم در محفل عاشقان نمیرقصیدیم

در آتش و خون پرنده پر خواهد زد بر بام بلند خانه پر خواهد زد
امشب که دوباره ماه بالا آمد میاید و باد پشت در خواهد زد
یک ساقه ی سبز در دلم خواهد کاشت مهتاب بر آن شبنم تر خواهد زد
صد جنگل صبح در هوا میشکفد خورشید به شاخه ها شرر خواهد زد
سیصد گل سرخ یک گل نصرانی ما را ز سر بریده میترسانی
ما گر ز سر بریده میترسیدیم در محفل عاشقان نمیرقصیدیم