متن آهنگ پرسه از داریوش

پرسه در خاک غریب پرسه ی بی‌ انتهاست
همگریز غربتم زادگاه من کجاست؟
تو شب‌های پرسه دلواپسی که میخوام دنیا رو فریاد بزنم
به کدوم لهجه ترانه سر کنم؟ به کدوم زبون تو رو داد بزنم؟
گم و گیج و تلخ و بیگذشته‌ام توی این شهری که پناه داده به من
از کدوم طرف میشه به هم رسید؟ همه کوچه‌ها به غربت میرسن
تو کدوم پس کوچه اولین سلام گنبد سبز رو پر از ترانه کرد؟
تو کدوم محله واپسین وداع غزلهای عشق رو غمگینانه کرد؟
کوچه‌ها و خونه‌ها محله‌ها اینجا دفترچه‌های بیخاطره‌اند

پرسه در خاک غریب پرسه بی انتهاست همگریز غربتم زادگاه من کجاست؟
برام از خاطره سنگری بساز بید بیریشه رو شن‌ باد میبره
نسل بی‌ گذشته رو خاک غریب مثل شخم کهنه از یاد میبره
میخوام از باغچه سبز امروزها سبد خاطره‌هام رو پرکنم
میخوام از عطر دوباره گل شدن شهر سالخوردگی‌هام رو پرکنم
کوچه‌ها و خونه‌ها محله‌ها اینجا دفترچه‌های بیخاطره‌اند
پرسه در خاک غریب پرسه بی‌ انتهاست همگریز غربتم زادگاه من کجاست؟