متن آهنگ فصلی دوباره از داریوش

برخیز و چاره کن فصلی دوباره کن برخیز و چاره کن فصلی دوباره کن
با من بگو که کدامین حدیث باد جز میله‌های قفس
این باره غصه را به قناری سپرده است در جشنواره ی گل پاییز چه پر فریب
غمگین غزل واژه هجرت سروده است برخیز و چاره کن فصلی دوباره کن
برخیز و چاره کن فصلی دوباره کن آه از نهاد خسته ی پروانه بر نخواست
همراز رقص مرگ ‌همراه شمع و اشک ما را ببین چگونه کفتار روزگار
فرهنگ غصه داد در میهمانی دشت تشنه ی باران
از ابر کینه‌ها نبارید جز تگرگ قصاص ز آسمان
برخیز و چاره کن فصلی دوباره کن برخیز و چاره کن فصلی دوباره کن
از تیرگی شب بردار رنگ غم با صبح دلپذیر از روشنی بگو
آشتی کن تو با سرمستی بهار با ابر غصه‌دار از دلخوشی بگو
زنگارغصه را از آینه بگیــر با خاطره تو از دلبستگی بگو
برخیز و چاره کن فصلی دوباره کن فصلی دوباره کن برخیز و چاره کن