متن آهنگ شب شکن از داریوش

وقتی تو شب گم می شدم ستاره شب شکن نبود
میون این شب زده ها کسی به فکر من نبود
وقتی تو شب گم می شدم هم خونه خواب گل می دید
همسایه از خوشه ی خواب سبد سبد خنده می چید
آواز خون کوچه ها شعرشو از یاد برده بود
چراغا خوابیده بودن شعلشونو باد برده بود
آخ اگه شب شیشه ای بود پل به ستاره می زدم
شکست آیینه ی شب و نیزه خورشید می شدم
آخ اگه مرگ امون میداد دوباره باغ می شدم
تو رگ یخ بسته ی شب نبض چراغ می شدم
وقتی تو شب گم می شدم ستاره شب شکن نبود
میون این شب زده ها کسی به فکر من نبود

آخ که تو اقیانوس شب سوختنمو کسی ندید
تو برزخ بیداد شب کسی به دادم نرسید
وقتی تو شب گم می شدم دلم می خواست شعله بشم
رو سایه های یخ زده دست نوازش بکشم
دلم می خواست آشتی بدم تگرگ و با اقاقیا
خورشید مهربونی رو مهمون کنم به خونه ها
آخ اگه مرگ امون میداد دوباره باغ می شدم
تو رگ یخ بسته شب نبض چراغ می شدم
وقتی تو شب گم می شدم ستاره شب شکن نبود
میون این شب زده ها کسی به فکر من نبود
وقتی تو شب گم می شدم هم خونه خواب گل می دید
همسایه از خوشه ی خواب سبد سبد خنده می چید