متن آهنگ کوچه نسترن از ابی

این حرف یه سربازه از غربت یه سنگر یک نامه خون آلود از جبه خاکستر
با بوسه به دستای مادرش شروع میشه میدونه که این سنگر فردا زیر اتیشه
میگه اسم اون کوچه اسم من نشه مادر اسم نسترن شه چه اسمی از این بهتر
نسترن رو میشناسی اون دختر همسایه است میخواستم عروست شه اما بعد اتش بس

توی جبهه با من بود اون دلیل جنگیدن اون معنی میهن بود
مادر نکنه یک وقت خون منو بفروشن اونایی که بعد از من پوتینامو میپوشن
نگذاری که اسم من ابذار غضب باشه خون من و هم رزمام بازیچه شب باشه
نگذاری که اسم من باتون بشه تو پهلو یا تیر خلاصی شه تو صورت دانشجو
اونایی که اسمم رو با اربده میخونن از بغض شب حمله یک قطره نمیدونن
اونا تو شب اتیش فکر جونشون بودن رنگ سفره هاشون بود خون صد تا مثل من
مادر نذار اسم من اسم کوچمون باشه وقتی عشق نمیتونه توی کوچه پیدا شه
وقتی عشق به شلاق و حبس و تابع محکومه رزل پای بغض من روی نامه معلومه
یاد منو پنهان کن تو اون دل پهناور حتی عکسمو بردار از رو طاقچمون مادر